Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Έντιμος Βίος

Πρέπει να είμαι ευγενικός με τους ευυπόληπτους πολίτες
της μικρής αυτής κοινωνίας,
της πόλης των τεχνών και των γραμμάτων.
Να δίνω το παρών σε μεταμοντέρνα μαγαζιά
υψηλής αισθητικής,που ξεπηδάν το ένα μετά το άλλο
λες και δεν ξέραμε τι χάναμε τόσα χρόνια.
Να μοιράζω φιλοφρονήσεις σε απαστράπτουσες κορασίδες
μικροαστικής ταξικής καταγωγής κατά προτίμηση.
Να είμαι άριστος στις κοινωνικές μου σχέσεις,
με μπόλικους γνωστούς έχοντας εύκαιρο το δούναι και λαβείν.
Φυσικά θα ήταν χρήσιμο ένα όχημα
όχι για τις μετακινήσεις μου
μα συμπλήρωμα του προσωπικού μου στυλ.
Θα ταριχεύσω την παράδοση
για να την μεταδώσω στις επόμενες γενιές.
Μου φαίνεται πρέπει να κόψω τις βόλτες στην πόλη.
Θα πούνε αυτός παρέα δεν έχει.
Ας αρκεστώ στην ολιγόωρη παραμονή
στα προαναφερθέντα κέντρα διασκεδάσεως.
Το να χαζεύω τοπία όμορφα και ήσυχες γωνιές δεν αρμόζει.
Θα πείτε,με το δίκιο σας,αυτά είναι
για αργόσχολους χαζορομαντικούς
ή μήπως είσαι απ' αυτούς που αναζητάν ηρεμία
Φανερώνεις τρωτά σημεία κι αυτό είναι αδυναμία θα πουν
Εν τέλει,πριν το καθιερωμένο τρέξιμο στο πάρκο
αντικρύζω περίεργους και φοβάμαι την κατάληξη μου

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Εντιμότατοι φίλοι μου(Αργόσχολοι)



Έχουμε κάνει μια σιωπηλή συμφωνία μεταξύ μας
Ας μην κρυβόμαστε
Τα σπίτια δεν μας χωράνε
Ξεσκάμε περνώντας ώρα παρέα
Σε στρατηγικά σημεία
Όπου κάνουν παρέλαση
Αιθέρια κοριτσόπουλα μικροαστικής καταγωγής
Ξεγελάμε την μοναξιά μας
Από την άλλη καταγράφω στο χαρτί
Πράγματα που δεν δύναμαι να πω στον προφορικό λόγο
Ή που οι φίλοι μου
Δεν θέλουν να ακούσουν
Παραφράζω στίχους αγαπημένων κομματιών
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Με δόση φανερά αποτυχημένου χιούμορ
Δεν είναι ζωή αυτή που κάνουμε
Χανόμαστε βρισκόμαστε τα χάνουμε
Δεν φτάνουν δυο ζωές
Τη μια για να ζήσεις κούκλε
Ούτε να πας ολούθε