Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Αθλητής αυτός ο γίγας


Είναι ακόρεστοι του αθλητή οι πόθοι
Σ ‘ αυτούς ψυχή και σώμα εδόθη

Συνήθισε όψεις κριτού κι αφέτη
Με τόσα έτη στο κουρμπέτι

Είναι τραχύς κατά πως λέγεται
Τρέχει γοργά στο κρύο φλέγεται

Ρίχνει βολές κατά ριπάς
Με δαύτους είσαι ή με μας

Πέφτει σε χώμα και γρασίδι
Ταρτάν το βλέπει κεραμίδι

Δεν ξέρει τι εστί ραθύμια
Μ ΄ αυτήν δεν έκανε τακίμια

ίσως δεν το ‘ χει  στο χορό
μα υπάρχει θέλω και μπορώ

είναι φορές που τον μποδίζουν
στη νίκη όλοι τον γνωρίζουν

δεν τον θυμούνται όταν χάνει
ίσως να έπαψε και να ‘ ναι αλάνι

είναι παιδί είναι μεγάλος
δίπλα σου στέκει δεν είναι άλλος

ξεστόμισε άκουσα μια ευχή
στην γη ολούθε ν ‘ αντηχεί

θέλουμε σ όλα τα επίπεδα
αθλητισμό και λίγα γήπεδα

όχι να ‘ ναι άδεια μα γεμάτα
παντού με νιάτα που ‘ναι κεφάτα

να βλέπω μαύρους και λευκούς
να ‘χουν αγάπη στους ασκούς

όχι να τρέχουμε εμείς
και γύρω πόνος εκκρεμής




Σημ. Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε για τον διαγωνισμό του ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ και της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με θέμα ''Αθλητισμός - Αθλητικά ιδεώδη