Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Δε θα μάθω ποτέ


Οι ουσίες καταναλώνονται
όταν τις έχεις λιγότερο ανάγκη
Τα χαμόγελα των φίλων σου και μόνο
θα ήταν αρκετά
για να περάσεις καλά
Όταν σχολνάνε τα μπαρ
κι απ‘ τους δρόμους
ακούγονται μόνο οι φωνές των μεθυσμένων
Σε μισοσκότεινα δωμάτια
ρίχνονται κατάρες
στα κλειστά περίπτερα και κάβες.
Τότε μάλιστα!
Γιατί η νύχτα έχει τους δικούς της ρυθμούς
και η αυγή δεν είναι τόσο συναρπαστική
όταν βαριέσαι να συρθείς ως το μπαλκόνι

Όσα περισσότερα ακούω
τόσα μαθαίνω πως δεν ξέρω
Τώρα ξέρω πως δε θα μάθω ποτέ

Ο κρυμμένος μου κακός εαυτός ,
που έχουν όλοι κατά πως λένε ,
αντιστρέφει τους ρόλους
και παίρνει τη θέση του πρωταγωνιστή.
Τα πουλιά που πετούνε
τα τραγουδάνε οι λαοί κι οι ποιητές ανά τον κόσμο
Κι όμως αυτά είναι κάτι
που δεν θα βρεις στο θέμα μου.

Η έντονη στεναχώρια
ίσως και να ‘ ναι
πιο ανάλαφρη απ’ την απάθεια
Ασύγκριτα όλα
με το πλησίασμα σου και μόνο
Να με βλέπεις να μετανιώνω
για κάθε λέξη που δεν πρόλαβα
ή για παραπανίσιες λέξεις
που έλεγα χωρίς να σ ‘ αγγίζω
Δώσε μου κάτι ελπίζω
και θα βρούμε κι οι δυο
ένα τρόπο ο καθένας

ό,τι αξίζει να πάρει





Σημ, Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Άπο ερασμίτη στο Τρίερ της Γερμανίας, γενέτειρας του Καρόλου